Ο Τηλέμαχος, η Υπατία...και το αίσθημα ευθύνης

Ο Τηλέμαχος πέρασε κι από το Βύρωνα φέρνοντας αρκετό χιόνι και κρύο. Πάρθηκε, και σωστά, η απόφαση τα σχολεία να μην λειτουργήσουν χτες 08/01/2019. Χτες το απόγευμα ανακοινώθηκε επισήμως από το δήμο Βύρωνα ότι σήμερα τα σχολεία θα λειτουργήσουν κανονικά. Για να δούμε όμως τι σημαίνει εν προκειμένω "κανονικά":

• Φτάνοντας στο σχολείο μας διαπιστώσαμε ότι στους δρόμους πέριξ του συγκροτήματος, στο πάρκινγκ αλλά και σε τμήματα των προαυλίων υπήρχαν παγίδες πάγου.
• Την ίδια στιγμή γινόμασταν μάρτυρες της αγωνιώδους προσπάθειας της διεύθυνσης των σχολείων να λειτουργήσει τη θέρμανση χωρίς αποτέλεσμα αρχικά. Με τα πολλά κι αφού δοκιμάστηκαν διάφοροι τρόποι (τάματα, λουκούμι, άνοιξε κλέισε και πάλι από την αρχή), η θέρμανση λειτούργησε, όσο αποτελεσματικά μπορεί η θέρμανση να λειτουργήσει σε ένα χώρο χιλιάδων τετραγωνικών που παρέμεινε επί 20 μέρες κλειστός.
• Στην διάρκεια της προσευχής δόθηκαν οδηγίες στα παιδιά σχετικά με την απαγόρευση προαυλισμού λόγω επικινδυνότητας.
• Στην κοπή της πίτας δε, που ακολούθησε στις τάξεις των παιδιών, μόνο θλίψη προκαλούσε η εικόνα μαθητών να τρώνε το κομμάτι τους με γάντια, ή δασκάλων με παλτά στην έδρα.

Αυτή είναι η κανονικότητα που βιώσαμε σήμερα, μια κατ' επίφαση φυσικά κανονικότητα. Αν υπήρχε αίσθημα ευθύνης λέμε εμείς, θα έπρεπε από χτες ήδη συνεργεία του δήμου να έχουν φροντίσει να "καθαρίσουν" τα σχολεία και τους δρόμους γύρω από αυτά, από τον πάγο και το χιόνι, κι όχι να ρίχνουν σήμερα το πρωί αλάτι σε όμορο σχολείο μετά από διαμαρτυρία των γονεών. Θα έπρεπε να έχει δοθεί εντολή από χτες η θέρμανση να λειτουργήσει το βράδυ ώστε το σχολείο να είναι σε θέση να υποδεχτεί σήμερα τους μαθητές. Γνωρίζουμε ότι η διεύθυνση του σχολείου μας εγκαίρως είχε εκφράσει την ανησυχία της στις αρμόδιες υπηρεσίες του δήμου, μα κρίθηκε πως όλα βαίνουν καλώς.

Κι επειδή ίσως κάποιοι μας χαρακτηρίσουν ξανά μικρόψυχους, ας ξεκαθαρίσουμε πως κριτική κάνουμε πρώτα στους εαυτούς μας, γιατί απλά ξεχάσαμε να θυμώνουμε, ξεχάσαμε να αντιδρούμε στην υποτίμηση της νοημοσύνης και της αξιοπρέπειας μας στη δουλειά μας, στην υγεία, στον σχολείο των παιδιών μας. Πρέπει κάποια στιγμή να το θυμηθούμε πως είναι να θυμώνεις και αυτόν τον θυμό να τον μετατρέψουμε σε συλλογική δράση και διεκδίκηση, μόνο αυτή μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση.

Και καθώς μαθαίνουμε πως στα έντονα καιρικά φαινόμενα δίδεται πλεόν ονομασία και μάλιστα αλφαβητικά, μετά τον Τηλέμαχο και την Υπατία, ας μας επιτραπεί να γίνουμε νονοί της επόμενης κακοκαιρίας, και να την πούμε...Φιλότιμο!